پیام رئیس دانشگاه شهید چمران اهواز به سومین کنگره‌ی بین‌المللی جندی‌شاپور - دانشگاه شهید چمران اهواز
09 03 2021 23:13
کد خبر : 1682423
تعداد بازدید : 552
دکتر غلامحسین خواجه رئیس دانشگاه شهید چمران اهواز در پیامی به سومین کنگره‌ی بین‌المللی جندی‌شاپور گفت: در تاریخ ایران بعد از اسلام، اندیشمندان و پژوهندگان ایرانی در پیشبرد فرهنگی و تمدّنی اسلام در زمینه‌های ریاضیات، منطق، فلسفه، نجّوم، کیمیا، مکانیک، موسیقیی، صنعت، اخلاق، تاریخ و جغرافیا، و حتی فقه و ادبیات در سده‌های نخستین اسلامی و پس از آن، بسیار کوشا بوده‌اند.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه شهید چمران اهواز، در این پیام آمده است:
به گواهی تاریخ‌نگاران و باستان‌شناسان، در روزگاران کهن، مشرق‌زمین، گهواره‌ی تمدّن جهانی بوده است و یکی از بزرگ‌ترین و درخشان‌ترین تمدّن‌های شرق، فرهنگ و تمدن ایرانی به شمار می‌آمده است. ایرانیان، از پگاه تاریخ، پدیدآورندگان پهناورترین امپراتوری‌های جهان باستان بوده‌اند و البته، فرهنگی پدید آوردند که از ویژگی‌های مهم آن، دین‌مداری، انسان‌دوستی، بردباری سیاسی، احترام به فرهنگ‌ها و باورهای دینی همه‌ی مردمان، و پاسداشت دستاوردهای تمدّنی دیگر ملت‌ها بود. در روزگار پیش از اسلام، به‌ویژه در دوره‌ی ساسانیان، دانش و فرهنگ و شیوه‌ی کشورداری ایرانی، به اوج خود رسید و این میراث با ورود اسلام به ایران، در خدمت دین اسلام قرار گرفت.
چنان‌که منابع تاریخی بازگو می‌کنند در دوره‌ی ساسانیان و نزدیک به سال 260 میلادی، شاپور یکم، پادشاه دانش‌دوست ساسانی، در استان خوزستان و در نزدیکی شهر کنونی دزفول، شهر «جندی‌شاپور» را بنیان گذاشت و در این شهر نوبنیاد، یک «دانشگاه» به‌معنای واقعی این کلمه ساخته شد. در این دانشگاه، شاخه‌های گوناگون
دانش همچون پزشکی، فلسفه، نجوم و ریاضیات آموخته می‌شد و البته دانشکده‌ی پزشکی و بیمارستان پیوسته‌ی به آن، بسیار برجسته و نامدار بود. در این دانشگاه باستانی، دانش‌های ایرانی، یونانی ـ رومی، هندی و سُریانی با حمایت فرمانروایان دانش‌دوست ایرانی، با همدیگر آمیخته شدند و به‌ویژه دانش پزشکی جندی‌شاپوری چنان نام بلندی یافت که شهر جندی‌شاپور را گهگاه، «شهر بقراط» نیز می‌گفتند. با انتقال چهارچوب‌های علمی این میراث تاریخی ایرانیان به دوره‌ی اسلامی، آموزه‌ها و پژوهش‌های استادان این دانشگاه باستانی نقشی انکارناپذیر در شکل‌گیری سنّت‌های علمی در تمدن اسلامی بازی کرد.
در تاریخ ایران بعد از اسلام، اندیشمندان و پژوهندگان ایرانی در پیشبرد فرهنگی و تمدّنی اسلام در زمینه‌های ریاضیات، منطق، فلسفه، نجّوم، کیمیا، مکانیک، موسیقیی، صنعت، اخلاق، تاریخ و جغرافیا، و حتی فقه و ادبیات در سده‌های نخستین اسلامی و پس از آن، بسیار کوشا بوده‌اند. تاریخ علم، گواه این نقش چشمگیر ایرانیان در تمدّن اسلامی است. نمونه‌ای از این تلاش و پیشتازی ایرانیان در تمدّن اسلامی، دانشمندان جندی‌شاپوری هستند که پس از اسلام، در شهر بغداد، پایتخت خلافت اسلامی در شکوفایی تمدّن اسلامی و انتقال میراث کهنسال جندی‌شاپوری به دنیای اسلام تأثیر فراوان داشتند. به‌ویژه جایگاه پزشکانِ جندی‌شاپوری در پیدایش و شکوفایی دانش پزشکی در میان مسلمانان، چمشگیر است و سپس دیگر پزشکان ایرانی همچون علی بن عباس اهوازی، محمد بن زکریّای رازی، و پور سینا، دانش پزشکی ایرانی ـ اسلامی را به اوج رساندند و به‌زودی کتاب‌های آنها یکی پس از دیگری، به لاتین ترجمه شد و به دانشگاه‌های اروپا راه یافت.
[در روزگار معاصر کوشش‌هایی ارجمند برای احیای نام بلند و جایگاه ارزشمند این دانشگاه دنیای باستان صورت گرفته است؛ از جمله در سال 1334 دانشگاه جندی‌شاپور در اهواز بنیان گذاشته شد که امروزه به نام دانشمند والامقام، شهید دکتر مصطفی چمران شناخته می‌شود.
اکنون که با تلاش دانشگاه صنعتی جندی‌شاپور دزفول، سومین کنگره‌ی بین‌المللی جندی‌شاپور برگزار می‌شود، به سهم خود از تلاش علمی و فرهنگی رئیس و همکاران این دانشگاه سپاسگزاری می‌کنم و به همت آنان درود می‌فرستم.
نام و خاطره‌ی آن دانشگاه باستانی را زنده نگه می‌داریم و باور داریم که تنها زبان مشترک ملت‌ها، زبان دانش و فرهنگ و مهر و دوستی است.
از درگاه پروردگار مهربان برای همه‌ی میهمانان گرامی و همکاران ارجمندم در دانشگاه صنعتی جندی‌شاپور آرزوی شادکامی، بهروزی و تندرستی می‌کنم.
