یادداشتی به قلم دکتر پارسا؛ کرونا، برانداز، بنیان گذار یا گزینشگر؟

دکتر عبدالله پارسا عضو هیات علمی و هسته‌ی مشاوره‌ی اجتماعی و فرهنگی ستاد مقابله با بیماری کرونا دانشگاه شهید چمران اهواز در یادداشتی عنوان کرد: ویروس کرونا اول از همه، یک برانداز است و باعث شد که بسیاری از ما، برخی از عادت ها و هنجارهایی را که سالیان مدید به آنها خو گرفته بودیم و دل کندن از آنها برایمان دشوار بود و گاه ذنب لایغفر تلقی می شد، رها کنیم.

 به گزارش روابط عمومی دانشگاه شهید چمران اهواز، در این یادداشت آمده است:

با شیوع ویروس کرونا و پیامدهای آن، نظرات گوناگونی در باره ویژگی ها، علل و پیامدهای این بلیه جهانگیر مطرح شد و هر کسی از ظن خود، یار آن شد.

برخی کرونا را ویروسی دموکرات خواندند و برخی ویرانگر؛ برخی نیز تاریخ را به دو مقطع ماقبل کرونایی و پساکرونایی تقسیم کردند.

به گمان من، ویروس کرونا اول از همه، یک برانداز است. کرونا باعث شد که بسیاری از ما، برخی از عادت ها و هنجارهایی را که سالیان مدید به انها خو گرفته بودیم و دل کندن از آنها برایمان دشوار بود و گاه ذنب لایغفر تلقی می شد، رها کنیم. رفتارهایی در همه حوزه های اقتصادی و اجتماعی و دینی و فرهنگی و آموزشی و .. که برای هر کدام می توان چندین نمونه را مثال زد. از سفر عید، دید و بازدیدها، مصافحه و معانقه های روزانه، مبادله اسکناس، آداب پذیرایی، آداب بهداشتی و نظافت، روش های کاری اداری، روش های آموزش و تدریس و ... که با ظهور کرونا، دگرگون شده، بهبود یافته و یا جایگزین شدند. پس کرونا را باید جدا یک برانداز محسوب کرد.

 کرونا ضمن برانداختن برخی رسوم (درست یا نادرست)، رفتارهای جدیدی را ترویج و تشویق کرد که می توان به جرآت گفت هیچ عامل انسانی نمی توانست در چنین بازه زمانی کوتاهی، موفق به آن شود. اندیشه های جدیدی را در اذهان جاری ساخت که کمتر نهضت روشنفکرانه ای می توانست به این سرعت، چنین کند. در نظام های آموزشی توانست به اندازه ده ها سال تحول ایجاد کند. مدارس و دانشگاه ها، معلمان و استادانی که به فناوری های آموزشی نزدیک نمی شدند و رغبتی نشان نمی دادند، در کمتر از یک یا دو هفته کوشیدند در روش های تدریس خود تجدید نظر کنند و از فناوری های نوین و آموزش مجازی بهره بگیرند. تحولاتی در نگاه حاکمان و سیاستگزاران را باعث شد و رخنه هایی در بدنه صلب حکومت ها ایجاد کرد که انقلابیون هم از عهده آن برنمی آمدند. شاید سال ها تلاش برای فرهنگ سازی از طریق رسانه ها و آموزش و .. نمی توانست به این سرعت و با این گستره، به چنین نتایجی برسد. پس کرونا واقعا یک بنیانگذار است.

اما به نظر من کرونا یک گزینشگر نیست. آدم شناس نیست. فقیر و غنی نمی شناسد. رئیس و مرئوس، سوسیالیست و لیبرالیست، مؤمن و کافر، تاجر و کارگر، معمم و مکلا، پزشک و بیمار، معلم و شاگرد و ... نمی شناسد؛ سراغ همه می رود.

 زمان شناس نیست. معنای برهه خطیر را نمی فهمد. دهه فجر و انتخابات و عید و ... را نمی داند. شب و روز نمی شناسد. بزرگی و کوچکی حالی اش نیست.

مکان شناس نیست. مدرسه و بازار، کوچه و خیابان، شمال شهر و جنوب شهر، ساحل و کویر، داخل حرم و بیرون حرم، غرب و شرق، چین و ماچین و .. نمی داند.

پس کرونا را نمی توان یک گزینشگر دانست. کرونا یک آموزش دهنده است اما به روش خودش و فقط به روش خودش.

برایش مهم نیست سال تحصیلی محدود است. اما یادمان داد می شود از خانه هم آموزش داد و آموزش دید. برایش مهم نیست ما تحریمیم و اقتصادمان همینطوری هم لنگ می زند. اما یادمان داد تجارت الکترونیکی بسیار مهم است و اینترنت، امری حیانی است. برایش اهمیتی ندارد دانشگاه های ما آموزش محورند یا پژوهش محور و یا کلا از چه نسلی!!!هستند. اما یادمان آورد آموزش، و باید هرجور شده لنگ لنگان هم شده به روش های مختلف، آموزش را پیش ببریم و نگذاریم تعطیل شود. اهمیت نمی دهد که چه کسانی به چه چیزهایی اعتقاد دارند یا ندارند. اما یادمان داد که تعصب جاهلی نداشته باشیم و بپذیریم بین دین و ایمان و عقل با خرافه و جهل، فاصله ای بسیار است. برایش مهم نیست عامی هستیم یا روشنفکر، چپ هستیم یا راست، خودی هستیم یا دشمن، اما یادمان داد ارج و قدرت علم و دانش بسیار بیشتر از آن چیزی است که کسی بتواند به لطایف الحیل، انکارش کند. بسیار بیشتر از سیاست و قدرت و ثروت و کسوت و اسلحه و ...

امیدوارم ما شاگردان خوب و سالمی برای کلاس درس کرونا باشیم.