همواره نگاهم به جوانان و نسل‌های آینده بوده است/ به گذشته خود می‌بالم

استاد پیشکسوت زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید چمران اهواز گفت: کوشیده‌ام باور دانشجویانم را نسبت به خود مخدوش نکنم و مرا به‌عنوان معلم باور داشته باشند و از من نیرو و توان بگیرند.

به گزارش روابط عمومی دانشگاه شهید چمران اهواز، دکتر نصرالله امامی بعدازظهر دیروز یک‌شنبه 26 بهمن‌ماه در آیین نکوداشتی که به‌پاس چهل سال خدمات علمی و آموزشی او و به همت معاونت فرهنگی و اجتماعی دانشگاه در سالن اجتماعات حوزه‌ی ریاست برگزار شد، بیان کرد: در این سال‌ها اگر کتاب‌هایی تألیف کرده و مقالاتی نوشته‌ام برای دانشجویان و نسل‌های آینده بوده است که همیشه چشم به آن‌ها داشته‌ام.

وی افزود: امروز برای من بسیار ماندنی و خوشایند است که این توفیق را یافته‌ام که پس از ماه‌ها به‌صورت مجازی در جمع همکارانم باشم؛ سعادت دیگر اینکه کتاب «پرنیان صبح» که یادگاری از عزیزترین دوستانم است، رونمایی می‌شود.

استاد نمونه‌ی کشوری دانشگاه شهید چمران اهواز، با تقدیر از گردآورندگان این کتاب، عنوان کرد: خدمت چهل‌ساله در این دانشگاه، خدمتی عاشقانه و خالصانه بوده است. همواره با دانشجویان دوست بوده‌ام و دانشگاه را خانه دوم خود می‌دانستم.

امامی، بیان کرد: پیش از انقلاب و پس ‌از آن  در دوران هشت‌ساله جنگ تحمیلی، سازندگی و ... به جد کوشیده‌ام در پیشبرد اهداف علمی دانشگاه شهید چمران اهواز مؤثر باشم و در هیچ موردی به‌زعم خود کوتاهی نکرده‌ام؛ هرگز دور بودن از استان خوزستان و دانشگاه را به ذهنم راه نداده‌ام و خرسندم در این سال‌ها توفیق و سعادت پرورش شمار زیادی از استادان کنونی دانشگاه‌های کشور را داشته‌ام که امروز مایه افتخار و تجربه حیات علمی من هستند.

وی عنوان کرد: انکار نمی‌کنم که اگر توفیق یافته‌ام از برکت همدلی و یاری همکارانم در گروه زبان و ادبیات فارسی بوده است. شماری از این عزیزان همچون دکتر تقی وحیدیان، دکتر مهدی تدین، دکتر عباس سلمی، دکتر ولی‌الله ظفری، دکتر ابراهیم آبدانان مهدی‌زاده و دیگران سهم بسزایی در توفیق‌های من داشته‌اند.

استاد پیشکسوت گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید چمران اهواز، اظهار کرد: برای ماندگاران و حاضران که امروز پرچم پاسداری از زبان و ادبیات فارسی را در این دانشگاه به دست گرفته‌اند، آرزوی تندرستی و شادکامی می‌کنم.

امامی، بیان کرد: گذشته مانند شبحی ذهنی و ناپیوسته از ما جدا نیست و همراهمان است و مانند پنداری مجسم در کنارمان خواهد ماند؛ در سنین افرادی چون من این گذشته را هرلحظه می‌توان احساس کرد. گاهی این گذشته به من نگاهی می انداز و گاهی من به‌سوی این گذشته می‌نگرم و گویی رهایم نمی‌کند. نباید هم رها کند زیرا بخشی از زیست امروزی من ریشه درگذشته دارد و خرسندم که از این گذشته شرمنده نیستم. شما نیز بکوشید در آینده، در کنار گذشته‌ای که با شما می‌ماند و ماندنی است سرافراز باشید.

گفتنی است در پایان این آیین لوح تقدیری از سوی دکتر غلامحسین خواجه رئیس دانشگاه شهید چمران اهواز و دکتر ابراهیم خدایار رئیس انجمن علمی نقد ادبی ایران به‌پاس چهل سال تلاش علمی و آموزشی به دکتر نصرالله امامی اهدا شد.

همچنین از مهر نامه‌ی استاد دکتر امامی با عنوان «پرنیان صبح» که با خواستاری و اشراف دکتر محمود فتوحی و همکاری دکتر داوود پورمظفری و دکتر قدرت‌الله ضرونی تدوین شده است، رونمایی شد.

دکتر محمود فتوحی در مقدمه‌ی این کتاب با عنوان «نخل چهل‌ساله‌ی زبان و فرهنگ ایران‌زمین در خوزستان»اشاره می‌کند: در کوران انقلاب و التهابات سیاسی دهه‌ی شصت بسیاری از استادان گروه زبان و ادبیات فارسی به دیگر دانشگاه‌ها رفتند یا بازنشسته و بازنشانده شدند. استادیار جوان گروه، نصرالله امامی که زاده‌ی آبادان بود، میان این التهابات سیاسی و بوی باروت و گردوخاک جنگ هشت‌ساله ماند و دانشگاه شهید چمران اهواز را که زیر باران موشک و بمب بود، رها نکرد. او و چند استاد دیگر با صبوری و رادمردی، حضرت عشق را میان خون و آتش خطه‌ی سرخ خوزستان در آغوش گرفتند و در آن روزهای تلخ خون‌آلود، کام شیفتگان را با شعر و ادب شیرین نگاه می‌داشتند. برخی دیگر از استادان گروه نیز در دهه‌ی هفتاد بازنشسته شدند و از آغاز دهه‌ی هشتاد تنها استاد باقی‌مانده گروه، کسی نبود جز دکتر نصرالله امامی که جز تدریس درس حافظ در دوره‌ی کارشناسی، همت خود را صرف حفظ دوره‌های تحصیلات تکمیلی رشته‌ی زبان و ادبیات فارسی و تربیت دانشجویان این دوره‌ها کرد. از این رو، تلاش خستگی‌ناپذیر وی برای استمرار دوره‌های تحصیلات تکمیلی، به‌ویژه حفظ دوره‌ی دکتری زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه شهید چمران اهواز که جز با دعوت از استادان مُبَرّز دیگر دانشگاه‌ها میسر نبود، شایان حق‌گزاری است. اینک به یمن همان پایمردی‌ها شاگردان آن محقق صبور مقاوم در گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید چمران اهواز عطر دانش و منش استادشان را در کلاس‌های زبان و ادبیات فارسی دانشکده‌ها و مدارس سراسر کشور پراکنده‌اند.

لازم به ذکر است «یادواره سال‌هایی که گذشت» نوشته دکتر نصرالله امامی، مقاله‌هایی از استادان زبان و ادبیات فارسی، بیان خاطراتی از شاگردان دکتر امامی بخش‌های دیگر از این مهر نامه است.