دانشجوی روشن‌دل دانشگاه شهید چمران اهواز از رساله‌ی دکتری خود دفاع کرد

خاطره اسمی‌زاده دانشجوی روشن‌دل مقطع دکتری گروه تاریخ دانشکده‌ی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید چمران اهواز از رساله‌ی خود با عنوان «علل و پیامدهای نابیناکردن نخبگان سیاسی در ایران از حمله مغول تا پایان دوره محمدشاه قاجار» دفاع کرد.

به گزارش روابط عمومی دانشگاه شهید چمران اهواز، جلسه‌ی دفاع این دانشجوی استعدادهای درخشان دانشگاه صبح امروز برگزار شد. دکتر علی بحرانی‌پور استاد راهنما، دکتر علی قاسمی استاد مشاور این رساله بودند.

خاطره اسمی‌زاده دانشجوی دکتری دانشگاه شهید چمران اهواز با دفاع از رساله‌ی دکتری خود توانست نمره‌ی 19 بگیرد.

در چکیده‌ی این رساله آمده است:

از اقدامات مهم و حیاتی هر سلسله ایجاد امنیت و ثبات است. در ایران نیز سلسله‌های حکومت‌گر برای برقراری امنیت و تداوم سیاسی اقداماتی را انجام می­‌دادند و طبیعتاً پدیده‌هایی چون شورش‌های اجتماعی و یا اقداماتی که امنیت شخص شاه را به خطر می­‌انداخت، مجازات سختی را در پی داشت. یکی از این مجازات که غالباً در مورد شاهزادگان یاغی به اجرا درمی‌آمد، مجازات میل کشیدن و نابینا کردن بود که در منابع متقدم ایران دوره‌ی اسلامی و قبل از آن بسیار به چشم می­‌خورد. این نوع شکنجه تا اواسط دوره‌ی قاجار ادامه پیدا کرد. با بررسی شرایط سیاسی و فرهنگی در تاریخ ایران می­‌توان گفت که ازآنجاکه شخص شاه مبدأ اکثر تصمیم‌گیری­‌ها بود و دستگاه قضایی مدرن وجود نداشت اکثر مجازات بدون ضابطه مشخص و به شیوه‌های گوناگون از سوی شاه اجرا می­‌شد. این مقاله با الگوگیری از نظریه‌ی مراقبت و تنبیه «میشل فوکو» و با روش تحقیق توصیفی و تحلیلی می‌کوشد تا به رمزگشایی و تبارشناسی  تاریخی روند مجازات میل کشیدن بپردازد. یافته­های تحقیق حاکی از آن است که با توجه به میزان ناامنی و شورشی رو به رشدی که از اوایل تاریخ ایران دوره‌ی اسلامی تا قاجاریه وجود داشت این مجازات (با معیارهای فرهنگی گذشته) در پیشگیری از شورش و ناامنی توسط شاهزادگان به‌تدریج به امری منطقی و معمول بدل شد و جمعیت نابینایان در سطوح مختلف جامعه افزایش یافت.